In het land van groot, groter, grootst voltrekt zich een 'kleine revolutie'. The Tiny House Movement verzet zich tegen de trend naar steeds meer en steeds groter en bouwt kleine, mobiele huizen. Kunnen organisaties hier iets van leren?
Sinds 1978 groeide de omvang van het gemiddelde gezinshuis in de USA van 165 naar 230 vierkante meter in 2007. Maar grote huizen zijn duur in aanschaf, onderhoud én stookkosten. Soms zijn twee banen nodig om het allemaal nog te kunnen financieren.
Oorsprong
Mede daarom ontstond The Tiny House Movement. Het Tiny House wordt vaak zelf gebouwd: www.thetinylife.com voorziet in alle informatie die nodig is. De oorsprong van Tiny Houses is deels ideologisch en deels praktisch. De eerste trailers werden gebouwd na orkaan Katrina (2005) om snel te kunnen voorzien in woonruimte voor de vele daklozen. Daarnaast bracht de financiële crisis de risico’s van de tunnelvisie op meer, meer, meer pijnlijk aan het licht. Ook in ons land zijn de gevolgen van de overspannen huizenmarkt voelbaar en zichtbaar. En tot slot, ook de wens om zorgvuldig met energiebronnen om te gaan is een inspiratiebron om kleiner te gaan wonen.
Een soortgelijk proces voltrekt zich momenteel voorzichtig in organisaties.
De bedoeling voorbij
De afgelopen decennia zijn organisaties, zorginstellingen en scholen door fusies, expansiedrift en megalomaan denken steeds groter en complexer geworden. Soms lijkt de omvang van de organisatie zelfs meer de bestaansreden geworden dan de oorspronkelijke bedoeling. Een triest voorbeeld hiervan is de SS Rotterdam, het schip dat een blok aan het been werd van de stichting Woonbron. De menselijke maat is ver te zoeken in organisaties waar soms duizenden mensen werken. Professionals voelen zich er niet meer thuis en toenemende regelzucht staat het werk van de vakman en -vrouw in de weg.
Zelforganisatie
Het besef dat organisaties te ingewikkeld zijn geworden en soms hun doel voorbij schieten dringt zich op. Ook hier deels ingegeven door financiële prikkels (bezuinigingen), maar ook door ideële motieven (hoe willen we met gemeenschapsgeld omgaan?). Relatieve nieuwkomer Buurtzorg Nederland is een mooi voorbeeld van ‘terug naar de bedoeling’. Niet gehinderd door overhead vestigen kleine teams zich in de wijken waar het werk gedaan wordt. Dichtbij de bedoeling. Maar ook organisaties die niet de luxe hebben om from scratch te beginnen, zoeken naar manieren om complexiteit te verminderen en zelforganisatie van medewerkers te bevorderen.
Toekomst
Naar analogie van The Tiny Houses Movement zie ik een toekomst voor me waarin we ons ontdoen van onnodige complexiteit. Waarin meer en groter niet beter is, maar minder. Waar organisaties flexibel zijn (een Tiny House heeft wielen!) en zich richten op hun bestaansreden. En waar de vakman en -vrouw centraal staat.
Bekijk de trailer van Living Big In A Tiny House op Youtube
Sinds 1978 groeide de omvang van het gemiddelde gezinshuis in de USA van 165 naar 230 vierkante meter in 2007. Maar grote huizen zijn duur in aanschaf, onderhoud én stookkosten. Soms zijn twee banen nodig om het allemaal nog te kunnen financieren.
Oorsprong
Mede daarom ontstond The Tiny House Movement. Het Tiny House wordt vaak zelf gebouwd: www.thetinylife.com voorziet in alle informatie die nodig is. De oorsprong van Tiny Houses is deels ideologisch en deels praktisch. De eerste trailers werden gebouwd na orkaan Katrina (2005) om snel te kunnen voorzien in woonruimte voor de vele daklozen. Daarnaast bracht de financiële crisis de risico’s van de tunnelvisie op meer, meer, meer pijnlijk aan het licht. Ook in ons land zijn de gevolgen van de overspannen huizenmarkt voelbaar en zichtbaar. En tot slot, ook de wens om zorgvuldig met energiebronnen om te gaan is een inspiratiebron om kleiner te gaan wonen.
Een soortgelijk proces voltrekt zich momenteel voorzichtig in organisaties.
De bedoeling voorbij
De afgelopen decennia zijn organisaties, zorginstellingen en scholen door fusies, expansiedrift en megalomaan denken steeds groter en complexer geworden. Soms lijkt de omvang van de organisatie zelfs meer de bestaansreden geworden dan de oorspronkelijke bedoeling. Een triest voorbeeld hiervan is de SS Rotterdam, het schip dat een blok aan het been werd van de stichting Woonbron. De menselijke maat is ver te zoeken in organisaties waar soms duizenden mensen werken. Professionals voelen zich er niet meer thuis en toenemende regelzucht staat het werk van de vakman en -vrouw in de weg.
Zelforganisatie
Het besef dat organisaties te ingewikkeld zijn geworden en soms hun doel voorbij schieten dringt zich op. Ook hier deels ingegeven door financiële prikkels (bezuinigingen), maar ook door ideële motieven (hoe willen we met gemeenschapsgeld omgaan?). Relatieve nieuwkomer Buurtzorg Nederland is een mooi voorbeeld van ‘terug naar de bedoeling’. Niet gehinderd door overhead vestigen kleine teams zich in de wijken waar het werk gedaan wordt. Dichtbij de bedoeling. Maar ook organisaties die niet de luxe hebben om from scratch te beginnen, zoeken naar manieren om complexiteit te verminderen en zelforganisatie van medewerkers te bevorderen.
Toekomst
Naar analogie van The Tiny Houses Movement zie ik een toekomst voor me waarin we ons ontdoen van onnodige complexiteit. Waarin meer en groter niet beter is, maar minder. Waar organisaties flexibel zijn (een Tiny House heeft wielen!) en zich richten op hun bestaansreden. En waar de vakman en -vrouw centraal staat.
Bekijk de trailer van Living Big In A Tiny House op Youtube